Od czasu, kiedy wykoncypowano i zaczęto stosować w praktyce budownictwo wielopiętrowe, potrzebne było opracowanie sposobu przemieszczania się pomiędzy kondygnacjami. Archetypem dosięgającym najdawniejszych czasów były stworzone przez przyrodę pionowe ciągi transportowe takie jak: skalne oraz ziemne szczeble, dojrzewające jedne nad drugimi gałęzie i konary drzew. Te minione posłużyły za wzór do sporządzenia drabiny, której naturalnym dziedzicem stały się drewniane schody – przetestuj parkietydrab.pl – osuszanie po zalaniu warszawa. Układ szczebli w drabinie, ich szerokość oraz odstępy pomiędzy nimi ewoluowały w zależności od miejsca użycia drabiny. Co poniektóre z tych szczegółów, ich geometria i układ były funkcja wielkości, a także kąta nachylenia całej drabiny. W pewnym czasie całość przybrała formę schodów, inaczej konstrukcji nie żądającej trzymania się podczas wchodzenia na górę lub ewentualnie schodzenia w dół. Dla obronności oraz wygody ciąg schodków wyposażany jest w poręcze i barierki na spocznikach między kondygnacjami, jednakże ostawienia stopni oraz odległość miedzy nimi powinny zezwolić na swobodne przemieszczanie się.